เย็นวันที่ 7 สิงหาคม 2550 มีการตั้งวงสนทนากันแบบไดอะล็อค หรือสุนทรียสนทนาที่บริษัทร๊อคกี้ เทรดดิ้งกรุ๊ป จำกัด ซึ่งตั้งอยู่ที่ถนนเลียบคลองทวีวัฒนา เขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร ตามโครงการสนับสนุนการก่อตั้งกองทุนสุขภาวะ
กรุงเทพ ของบางกอกฟอรั่ม โดยการสนับสนุนงบประมาณจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
โดยในครั้งนี้ ได้รับความเอื้อเฟื้อสถานที่และอาหารจากคุณไกรสินธุ์ จินตนา ประธานกรรมการผู้จัดการ
และคุณยุทธนา จันทร์นุช ผู้จัดการฝ่ายบุคคล บริษัทร๊อคกี้ เทรดดิ้งกรุ๊ป จำกัด  ซึ่งในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 5
แล้วที่มีการจัดให้มีการพูดคุยในลักษณะนี้ ในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร

บุคคลที่เข้าร่วมการสนทนาในครั้งนี้มีจำนวนรวมประมาณ 40 คน ประกอบไปด้วย แกนนำจากชมรมรักถิ่นเขตทวีวัฒนา
แกนนำเครือข่ายชุมชนเขตทวีวัฒนา   อาจารย์และนักเรียนจากโรงเรียนทวีวัฒนา อาจารย์จากโรงเรียนคลองทวีวัฒนา
ผู้บริหารบริษัทร๊อคกี้ เทรดดิ้งกรุ๊ป จำกัดตลอดจนเจ้าของกิจการในท้องถิ่นอีกหลายท่าน แกนนำชุมชนต่างๆ ตัวแทน
แกนนำชุมชนจากเขตตลิ่งชัน และเขตจอมทอง เจ้าหน้าที่จากบางกอกฟอรั่ม โดยมี อ.โสฬส สิริไสย์
จากมหาวิทยาลัยมหิดล ให้เกียรติมาเป็นวิทยากรกระบวนการ
          “สุขภาวะของคนเขตทวีวัฒนาบอกไว้ว่า คือ การดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน การไม่ดูแลกันมันก็เกิดปัญหาความเครียด
เกิดปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เราไม่รู้ว่าคนที่อยู่ชุมชนเดียวกัน มีสุขทุกข์อย่างไร” อ.โสฬส สิริไสย์ จากมหาวิทยาลัยมหิดล ท้าวความถึง
ถ้อยคำที่เกิดขึ้นจากวงไดอะล็อคในครั้งก่อน ก่อนจะทบทวนกติกาในการพูดคุยอีกครั้ง     “ เราลองมาเปิดใจ มาเรียนรู้คนอื่นดู
เราจะไม่มีระเบียบวาระ ไม่มีประธาน ผมเองก็จะเป็นเพียงผู้ดำเนินการ เราจะใช้วิธีการฟังมากกว่าการพูด  และเราจะให้มากกว่ารับ เราจะเปลี่ยนวิธีหมดเลย เราจะไม่พยายามเหนี่ยวนำโน้มน้าวให้คนอื่นเชื่อตามเรา ไม่มี HIDDEN AGENDA
เราจะพูดด้วยความห่วงใย เราจะให้เกียรติเสมอกัน ทุกคนเป็นเจ้าของร่วมกันทั้งนั้น”

เย็นวันนั้น ผู้เข้าร่วมการสนทนาหลายท่านได้เสนอความคิดเห็นหลากหลายแตกต่างกันไปตามธรรมชาติของวงสนทนา
ในลักษณะนี้ บางท่านคุยเรื่องสภาพแวดล้อม เรื่องคลองทวีวัฒนา บางท่านคุยเรื่องเส้นทางการประกอบอาชีพ
บางท่านคุยเรื่องการทำงานในชมรมรักถิ่นเขตทวีวัฒนา เรื่องกิจกรรมอาสาสมัครในโรงเรียน
บางท่านคุยเรื่องสภาพสังคมในชุมชนท้องถิ่น ตลอดจนทัศนคติในการทำงานเพื่อส่วนรวม

         “พระราชดำรัสในหลวงที่ว่า ถ้าส่วนรวมอยู่ไม่ได้ ส่วนตัวก็อยู่ไม่ได้ ผมว่าเราต้องแบ่งเวลาให้กับส่วนรวม ไม่ใช่รอว่า
รอให้มีฐานะดีแล้วค่อยช่วยส่วนรวม ถึงเวลานั้นก็จะช่วยอะไรไม่ได้แล้ว” คุณวิสิทธิ์ สุรชัยสิขวิทย์
แกนนำท่านหนึ่งจากชมรมรักถิ่นเขตทวีวัฒนา แสดงทัศนคติในการทำงานของตนเองออกมา  “ท้องถิ่นให้อะไรกับเรา
เราต้องตอบแทนบุญคุณ คือว่าเรามีโอกาส มีชีวิตอยู่ ก็ควรจะทำความดีฝากไว้เป็นอนุสรณ์ ฝากความดีไว้กับแผ่นดิน
ไว้กับชุมชนของเรา”

นอกจากบรรดาผู้ใหญ่ใจดีที่เข้าร่วมสนทนากันอย่างมากมายอุ่นหนาฝาคั่งแล้ว ในครั้งนี้ เรายังได้ยินเสียงสะท้อน
ของเยาวชนจากโรงเรียนในเขตทวีวัฒนาอีกด้วย 
  
             “ถ้าเกิดพูดถึงเรื่องความเข้าใจระหว่างวัยรุ่นกับผู้ใหญ่ หนูก็ประสบปัญหาที่บ้านเหมือนกัน หนูมีความคิดอะไร
แต่ก็ยังไม่ได้บอกแม่ คือเขาก็อยากจะให้เราเรียนดี มีงานทำ ไม่อยากให้ลำบากเหมือนเขา เพราะเขารักหนู อันนี้หนูเข้าใจค่ะ 
แต่ว่าบางครั้งที่หนูทำงาน ที่หนูเรียนเนี่ย  บางครั้งหนูเหนื่อย อยากพักผ่อนบ้าง  แต่ว่าบางครั้งจะมีแรงกดดันเยอะค่ะ
พ่อหรือแม่ก็อยากให้เราไปดี เราก็เข้าใจค่ะ บังคับให้เราทำบ้าง ก็มีค่ะ หนูก็ทำให้ เพราะหนูรักแม่ หนูรักตัวเอง
หนูอยากให้หนูไปดีค่ะ หนูก็ทำ แต่แรงกดดันมันก็เยอะ หนูก็คิดว่า ถ้าเกิดบางครั้งถ้าหนูทำไม่ได้บ้าง แล้วแม่จะว่าหนูหรือเปล่า
หนูกลัว อยากให้เปิดใจบ้างค่ะ รับฟังความคิดเห็นของพวกหนูบ้าง บางครั้งพวกเรามีความในใจที่จะบอก แต่ไม่กล้าที่จะบอกไป
บางครั้งท่านไม่มีเวลาจะมารับฟังพวกเรา เพราะท่านต้องทำงาน ก็เลยไม่มีเวลาที่จะคุยกันเรื่องนี้ ก็อยากให้คิดถึงเรื่องนี้ค่ะ
เพราะว่าถ้าเกิดเด็กมีกำลังใจ ผู้ใหญ่ให้กำลังใจ ก็จะทำงานหรือเรียนอย่างมีความสุข ไม่ต้องมีแรงกดดัน
เขาก็จะทำผลงานออกมาได้ดีค่ะ ” พิ่มพ์ นักเรียนชั้นมัธยมปลายจากโรงเรียนทวีวัฒนา แสดงความคิดเห็นที่อยู่ในใจออกมา
อย่างพรั่งพรูพร้อมด้วยน้ำตา หลังจากที่ อ.โสฬส ตั้งคำถามกับนักเรียนที่เข้ามาร่วมกิจกรรมในวันนั้นหลายคนว่า
อยากให้ผู้ใหญ่สนใจเรื่องอะไรบ้าง  และดูเหมือนว่าคำตอบที่ได้รับกลับมา ในเรื่องความคาดหวังจากพ่อแม่ผู้ปกครอง
ที่มีต่อบุตรหลานในเรื่องการศึกษา ที่ทำให้เกิดความเครียด ความกดดันนี้ อาจจะเป็นอีกแง่มุมของสุขภาวะ
ที่จะต้องทำให้เกิดขึ้นมาในเขตทวีวัฒนาให้ได้ นอกเหนือจากกิจกรรมต่างๆ ที่มีการทำไปแล้วบางส่วน

หลังจากที่มีการพูดคุยกันอย่างออกรส แต่ได้สาระไปแล้วกว่า 2 ชั่วโมง อ.โสฬส ได้กล่าวสรุปในช่วงท้ายเอาไว้อย่างน่า
ฟังว่า กิจกรรมในวันนี้มีคุณค่าที่ได้มีการดึงกลุ่มคนที่หลากหลายมาคุยกัน และคิดว่า ชมรมรักถิ่นเขตทวีวัฒนากำลังจะ
ทำการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง และกำลังจะทำสิ่งดีๆ หลายๆ อย่าง อ.โสฬส เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม
จะเกิดจากน้ำมือของคนเล็กๆ ทั้งสิ้น ซึ่งผู้คนจำนวนเพียงไม่กี่คนก็สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ เพียงแค่เราร่วมมือกัน
ทำงานกับคนเล็กๆ ในท้องถิ่นเดียวกันเท่านั้น